برتراند آرتور ویلیام راسل، اِرل راسل سوم (به انگلیسی : Bertrand Arthur William Russell, 3rd Earl Russell) ، ( زادهٔ ۱۸ مه ۱۸۷۲ – درگذشتهٔ ۲ فوریه ۱۹۷۰ ) ، همه‌چیزدان ، فیلسوف ، منطق‌دان، ریاضی‌دان ، مورخ ، جامعه‌شناس ، نویسنده ، فعال سیاسی ، برنده جایزه ادبی نوبل و فعال صلح‌طلب بریتانیایی بود . راسل در سراسر عمر ، خود را یک لیبرال ، سوسیالیست و صلح‌طلب می‌نامید اگرچه بعضی مواقع بیان می‌کرد که ذهن شک‌گرای او موجب می‌شده که احساس کند که در معنای عمیق، در هیچ‌یک از این گروه‌ها قرار نداشته‌است .
راسل ، یکی از فیلسوفان برجسته قرن بیستم به‌شمار می‌رود و « جنبش فلسفی مخالفت با ایدئالیسم » را در اوایل قرن بیستم رهبری می‌کرد . او را به همراه گوتلوب فرگه ، جرج ادوارد مور و لودویگ ویتگنشتاین ، از بنیان‌گذاران فلسفه تحلیلی می‌دانند . او به‌همراه آلفرد نورث وایتهد سعی کرد تا با تلاشی بسیار زیاد و با کمک منطق کلاسیک ، بنیانی منطقی برای ریاضیات بنا کند . از مقاله فلسفی او با عنوان در باب دلالت ، به‌عنوان یکی از چهارچوب‌های فلسفه یاد می‌شود . کارهای او اثرات قابل توجهی بر روی ریاضیات ، منطق ، نظریه مجموعه‌ها ، زبان‌شناسی ، هوش مصنوعی ، علوم شناختی ، علم کامپیوتر و فلسفه به‌ویژه فلسفه زبان ، معرفت‌شناسی و متافیزیک گذاشت .
برتراند راسل ، فعال ضد جنگ و نیز مخالف امپریالیسم بود که به دلیل عقاید صلح‌طلبانه‌اش در طول جنگ جهانی اول ، از دانشگاه اخراج شد و به زندان افتاد .
او مخالف آدولف هیتلر ، منتقد تمامیت‌خواهی استالین ، معترض درگیری آمریکا در جنگ ویتنام و همچنین از حامیان خلع سلاح هسته‌ای بود . وی در سال ۱۹۵۰ ، به پاس « آثار متعدد در حمایت از نوع‌دوستی و آزادی اندیشه » ، برنده جایزه نوبل ادبیات شد .
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.