هری لیلیس “بینگ” کرازبی ( به انگلیسی : Harry Lillis “Bing” Crosby )( ۳ مه ۱۹۰۳–۱۴ اکتبر ۱۹۷۷ ) خواننده و بازیگر آمریکایی بود . صدای باس-باریتون خاص کرازبی ، او را با انتشار بیش از نیم میلیارد نسخه از آثارش به یکی از پرفروش‌ترین هنرمندان قرن بیستم بدل کرده بود . 
به‌عنوان یک ستاره چندرسانه‌ای ، بینگ کرازبی از ۱۹۳۵ تا ۱۹۵۴ در میزان فروش صفحه‌ها ، رتبه‌بندی‌های رادیویی ( بر پایه رای شنوندگان ) و سرجمع فروش فیلم‌هایش ، پیشگام بود .
سال‌های آغازین فعالیت موسیقی کرازبی ، با نوآوری‌های تکنیکی در زمینه ضبط صدا همزمان بود ، این تحولات به او اجازه داد شیوه آوازخوانی راحت و صمیمانه‌ای را رواج دهد که بر بسیاری از خوانندگان پاپ مرد پس از کرازبی تأثیر گذاشت و افرادی همچون پری کومو ، فرانک سیناترا و دین مارتین پیرو سبک او شدند .
بینگ کرازبی در سال ۱۹۴۴ جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای بازی در فیلم « راه خود را می‌روم » به‌دست‌آورد . او در سال ۱۹۶۳ برنده نخستین جایزه گرمی شد . بینگ کرازبی یکی از ۲۲ هنرمندی است که سه ستاره در پیاده‌روی شهرت هالیوود دارد .
حرفه
بینگ کرازبی کار در سینما را با بازی در فیلم‌های کوتاه آغاز کرد . او با شرکت تحت مدیریت « مک سنت » یکی از برجسته‌ترین تهیه‌کنندگان هالیوود برای بازی در یک مجموعه از شش فیلم کوتاه قرارداد بست . این فیلم‌ها موقعیت بینگ کرازبی را هالیوود تثبیت کردند .